Kay & Karen reizen door Amerika

Dag 29 Bye Miami... Home sweet home

De wekker ging vanmorgen om half acht, snel wat geld in de parkeerautomaat en een bakje koffie zetten. De koffers waren al ingepakt, dus nadat we ons aangekleed hadden hebben we naar de receptie gebeld voor een trolley. Kay heeft de auto gehaald en deze hebben we ingeladen. Het paste maar net ;) Eenmaal uitgecheckt bij het hotel, zijn we naar Hertz gereden om de auto terug te brengen. Hier was alles in orde, dus met de shuttlebus van Hertz zijn we naar de luchthaven gegaan.

Op de luchthaven hebben we nog een koffer gekocht, omdat onze koffers gewoon te zwaar waren. Op de site van Delta hadden we al gekeken hoeveel het kosten als je koffer te zwaar was. Veel te veel, dus beter een extra koffer inchecken voor $ 50 i.p.v. $ 150-200 voor overgewicht. Via de computer bij de incheckbalie onze boardingpasses uitgeprint, nu hoefde we alleen maar de koffers in te checken. Zo gezegd, zo gedaan en nu maar wachten op het vliegveld.

We waren vrij vroeg, dus we hadden nog even tijd om wat te lezen, eten en drinken. Om een uur zijn we naar de gate gelopen. Om kwart voor een konden we het vliegtuig in, dat was eigenlijk onze vertrek tijd. In het vliegtuig kregen we onze handbagagekoffertjes niet in de bagagerekken, dus deze moesten we ook ontdoen van wat spullen. Eindelijk zaten we en na een korte vlucht van een uur en twintig minuten landen we op Atlanta. Dit keer hoefde we onze koffers niet op te halen, deze werden automatisch doorgestuurd.

Eenmaal bij de gate hebben we de spullen die we uit de handbagage hadden gehaald er weer ingedaan in de hoop dat de bagagerekken nu groter waren. We konden al snel inchecken en de rekken waren inderdaad groter, we hoefde er maar een dingetje uit te halen. Gelukkig we zaten en nu in 9 uurtjes naar Brussel. Het was wederom een vermoeiende vlucht, maar als je dan weer op de grond staat ben je weer vol energie. Snel de koffers ophalen, nou laat dat snel maar weg. Na een heeeeelllllleeeee tijd wachten kwam mijn koffer. Niet lang daarna kwam het koffer van Kay. Nu was het wachten op ons derde koffer. En dat kwam maar niet en het kwam nog steeds niet.....

Het ging zich om een zwart koffertje waar we een gekleurde band met TSA slot om hadden gedaan (TSA slot kan beveiliging met speciale sleutel openen, dus dan mag je koffer op slot). Na een tijd kwam er een koffer voorbij, die we maar eens even van de band hebben gehaald. Erin gekeken en ja hoor dat was ons koffer, de band was weg, dus waarschijnlijk is deze koffer gecontroleerd. Hopelijk waren ze blij met wat ze niet gevonden hebben.

Bij de uitgang stond Tim al te wachten en schrok van de hoeveelheid aan koffers.Jullie gingen toch met twee koffers... JEP ;)Daarna meteen naar de parkeergarage gelopen om met gierende banden naar Blerick te gaan. Na een uur en veertig minuten kwamen we aan bij Kay's ouders. Daar was hij dan ozze jong, helemaal blij om ons te zien en wij om hem te zien. Wat hebben we hem gemist. Natuurlijk waren we ook heel blij om de rest weer te zien en hebben we met z'n alle koffie gedronken en de souvenirs uitgedeeld.

Natuurlijk hebben we om half twee de wedstrijd Nederland-Japan gekeken. Boringgggg maar ach dan hebben we al vast iets waar we over mee kunnen praten, buiten de verkiezingen en Joran van der Sloot. Rond half vijf waren we thuis en hebben we eens even naar de andere beestjes gekeken en naar de tuin, die ziet er prachtig uit. Sjakie was ook blij de konijnen en kwartels weer te zien. Het is inmiddels kwart over tien 's avonds, bijna tijd om te gaan slapen, want dat is toch al weer enige tijd geleden.

Het was fantastisch, geweldig, grandioos om nooit te vergeten, maar het is ook fijn om weer thuis te zijn. HOME SWEET HOME!!

Foto's Dag 28

Dag 28 Holocaust Memorial en Sawgrass Mills

Vanmorgen lekker uitgeslapen met natuurlijk een tussenstop voor de parkeerautomaat. Lekker koffie gedronken op de kamer met een donut. Om half twaalf hebben we een taxi gepakt naar Ocean Drive, daar wilde we nog even op het strand gaan kijken om de lifeguard huisjes te zien. Daarna zijn we naar het Holocaust Memorial gelopen, dit lag nog best een eindje uit de buurt. Het was wederom een hete dag, dus flink zweten. Tussendoor nog even een cooldown pauze gehouden bij een winkeltje. Hier hebben we nog een foto album gekocht en een sleutelhanger. Gezien onze koffers zwaar zijn hebben we ook nog maar een band gekocht met een slot erop om om de koffers heen te doen.

Het Holocaust Memorial is best indrukwekkend om te zien, het is een hand met een stuk arm die uit de grond komt. Op die arm zijn allemaal kermende, vermagerde en angstige mensen gebeeldhouwd. Als je het ziet met de namen van vele Joodse mensen op de muren, dan krijg je ondanks de hitte, rillingen over je rug.

Bij het Holocaust Memorial hebben we weer een taxi gepakt en zijn terug gegaan naar het hotel. Bij Starbucks een warme chocomel en een frappuccino (koude koffie) gepakt en even gaan afkoelen. Om twee uur zijn we naar de Sawgrass Mills Mall gereden. Dit is een hele grote Mall waar we een tijdje hebben rondgelopen. Kay heeft nog T-Shirt gekocht en een bril voor te rennen en te fietsen. Bij een parfumwinkel hebben we allebei onze parfum gekocht, want we hadden hem allebei op. Tegen zeven uur waren we weer terug en hebben we in het hotel wat gegeten. Het is onbegrijpelijk maar in vier weken tijd zijn we niet een keer door een mug gestoken en nu tijdens het eten compleet lek gestoken.

Terug op de kamer gedoucht en nog even op internet gekeken hoe het met overgewicht zit, van de bagage dan. Morgen op het vliegveld gaan we de koffers nog een keer wegen. Als we dan te veel hebben kopen we waarschijnlijk een koffer en betalen daar $ 50 voor om het in te checken. Als je namelijk meer dan 23 kilo bagage hebt betaal je $ 150, dat is toch een wezenlijk verschil. Ach we zullen wel zien, hopelijk wijkt onze gekochte weegschaal ernstig af.

Wat vliegt de tijd zeg, zo ga je op vakantie en zo is het voorbij. Vier weken is echt niks, maar het waren vier fantastische weken. We hebben genoten van elk moment, zoveel momenten, die altijd in onze herinnering zullen blijven. Waar we andere over kunnen vertellen, maar het gevoel dat je er bij hebt kun je alleen maar zelf beleven. Wat kunnen we nog zeggen.... zucht....welterusten!! SEE YOU!!

Dag 27 Miami

We hadden de wekker om half acht gezet, zodat Kay geld in de parkeerautomaat kon gaan doen. Je moet er wat voor over hebben, maar de Valet Parking hier is zo duur, dat het zich wel loont. Daarna zijn we nog lekker in slaap gevallen tot tien uur. In ons hotel zit een Starbucks, dus daar hebben we koffie gehaald met wat lekkers. Bij het zwembad hebben we dit opgegeten en gedronken en zijn toen gaan zwemmen. Heerlijk relaxen in het water en in het zonnetje. Tussendoor lekker lezen en kijken hoe een ekster iedereen die voorbij liep aanviel.

Om een uur zijn we terug gegaan naar de kamer, even douchen en daarna zijn we naar Walmart gereden. Hier hebben we nog wat te drinken gehaald voor op de kamer en een weegschaal om de koffers te wegen. We kwamen ook sealbags tegen, die hebben we ook maar meegenomen. Op de terugweg nog een laatste keer gepint en een hamburger gegeten bij Wendy's. In een buurt met veel appartementen zijn we even gestopt om in te loggen met de laptop. Kay had daar vrij snel een verbinding gevonden. Zo konden we de verslagen en foto's op het blog zetten en wat mail versturen.

Terug in het hotel zijn we begonnen met de koffers inpakken, pppppppffffffff it's bad, meer kan ik er niet over zeggen. Hier is ook zoveel te koop daar wordt je hebberig van, maar ach alles komt goed. We wegen de koffers op het vliegveld nog een keer, dan kunnen we altijd nog iets in de handbagage stoppen. Na het inpakken hebben we nog lekker geluierd en rond half acht hebben we en taxi richting Ocean Drive gepakt.

Op Ocean Drive hebben we bij TGI Friday's gegeten, het eten was lekker, maar de bediening liet helaas te wensen over. Dit zijn we niet gewend hier en zeker niet bij TGI!!! Na het eten zijn we een heel stuk Ocean Drive afgelopen en hebben toen een taxi terug gepakt. Morgen onze laatste volledige dag hier in Miami. Er zijn nog een paar dingetjes die we willen doen, dus dat gaan we morgen doen. SEE YOU REAL SOON!!

Dag 26 Miami

We zitten weer in Miami ons hotel ligt op Miami Beach een mooi hotel en erg duur allemaal. Het ziet er heel sjiek uit, dat hadden 's avonds wel al gezien. Vanmorgen hebben we lekker rustig aan gedaan, tot een uur of half negen geslapen en daarna lekker koffie gedronken in bed en TV gekeken. Rond elf uur zijn we Collins Avenue afgelopen opzoek naar een tentje waar we konden ontbijten. Allebei een omelet gegeten met Cubaanse toast, koffie en jus ‘d'orange. Nog een mango shake voor onderweg en weer terug naar het hotel.

Bij het hotel zijn we aan het zwembad gaan liggen, ziet er allemaal gelikt uit. Een plaatsje gezocht onder een parasol en afkoelen maar. Haha het water hier is gewoon warm bijna 40 graden, dus weinig verfrissend, maar toch lekkerder dan zwetend op een stoel. Tussendoor lekker gelezen en Kay heeft nog wat geslapen. Tegen half vijf zijn we naar de kamer gegaan en hebben we gedoucht en ons klaar gemaakt om naar Ocean Drive te gaan. Onze auto stond nog op Valet parking, dit houdt in dat je de sleutels inlevert en een paar mannetjes zetten de auto weg. Aangezien dit een hoop geld kost hebben we de auto op een publieke parkeerplaats gezet. Hiervoor moeten we 's morgens wel geld in de automaat doen, maar het verschil is te groot om het niet te doen.

Nadat we de auto hadden weggezet hebben we een taxi gepakt naar Ocean Drive, dit is goedkoper dan een parkeerplaats. Ocean Drive is de straat in Miami met allemaal hotels, restaurantjes en barretjes. We hebben daar ergens gegeten en nog lekker wat gedronken. Kay wat Corona's en ik Pina Colada ‘s. Je hebt hier zoveel te zien, dikke auto's, gekke mensen erg leuk. Nog wat foto's gemaakt van de verlichte gebouwen en weer met de taxi terug. In het hotel nog een film gekeken en daarna lekker slapen..... SEE YOU!!

Foto's Dag 25

Dag 25 Kennedy Space Center

Alweer de laatste dag in Orlando, we moesten om tien uur uit de villa, dus de wekker hadden we op half negen gezet. Echter ging om acht uur de telefoon in de villa, volgens mij dacht iemand dat we wakker gebeld moesten worden. We zijn toen maar opgestaan en hebben koffie gemaakt en een boterham gegeten. Nog even de laatste dingetjes gedaan, zoals de vuile was in het washok leggen en wat afwassen. Het was tijd om de auto in te laden, iedereen kent het liedje 'ik heb m'n wagen vol geladen' wel, nou vol dat was die. Om precies tien uur reden we de poorten van WIndsor Palms uit op weg naar Cape Canaveral een ritje van ander half uur.

Aangekomen bij het Kennedy Space Center hebben we tickets gekocht en zijn meteen doorgelopen naar de bussen. Deze bussen brengen je naar drie verschillende locaties in het gebied dat Nasa bezit. Leuk om te weten is dat het gehele gebied dat Nasa bestrijkt 144.000 hectare is, behoorlijk groot dus. In dit gebied liggen o.a. het Visitor Complex waar we zijn gestart. De eerste bus bracht ons naar LC-39 Observation Gantry, waar we een 7 minuten durend filmpje te zien over de lancering platformen. Hoe dit allemaal in zijn werk gaat en hoe lang het duurt voordat een spaceshuttle met zijn lanceringraketten naar het platform is gereden. Dit kan tot wel acht uur duren, omdat de transportwagen niet harden dan 1 mijl per uur kan rijden. De grove gravel die op de gigantische baan ligt is na een ritje verpulverd tot zand. Na de film konden we vanuit de toren lanceerplatform 39A en 39B bekijken.

We zijn verder gegaan naar de volgende bus die ons naar het Apollo/Saturn V Center bracht. Hier kregen we een film te zien over de lancering van Apollo 8. Een deel van de controle kamer die destijds gebruikt is stond opgesteld en kon je bekijken. Na de film konden we een grote ruimte in waar een raket stond. Gigantisch groot zeg, je voelt je echt een nietig mensje als je daar onder loopt. We hebben hier ook een maansteen aangeraakt wel grappig als je bedenkt hoeveel mensen deze steen al aangeraakt hebben.

De laatste stop van de tour was bij het International Space Station Centre, in dit centrum worden de spaceshuttles die terug komen uit de ruimte volledig uit elkaar gehaald en elke millimeter wordt gecontroleerd. Waar nodig wordt iets gerepareerd en daarna wordt alles weer in elkaar gezet en is de shuttle klaar voor de volgende lancering. De raketten die op de benzinetank zitten, waaraan de spaceshuttle vast zit tijdens de lancering worden ook hergebruikt. Als de shuttle op zekere hoogte is laten deze los en vallen in zee. De grote benzinetank wordt ook lost gekoppeld, maar deze vergaat en is dus niet gemaakt voor hergebruik.

Weer terug in het Visitor Complex hebben we een lancering van een spaceshuttle meegemaakt middels een simulator. Je ligt echt op je rug zoals de astronauten ook doen tijdens een lancering. Veel gehobbel, kabaal en G-krachten en dan zit je in de ruimte. Was het maar zo gemakkelijk als in de simulatie, maar het is een gevaarlijke missie waar heel veel mensen aan te pas komen. In het Imax theater van Nasa draaide ze een 3D film over The Hubble Space Telescope. Deze telescoop is in tien jaar tijd ontwikkeld en hier hebben zo'n 10.000 mensen aan meegewerkt. Eenmaal in de ruimte bleken de foto's van Hubble niet al te helder, daarom is er een shuttle naar toe gegaan om er twee lenzen in te plaatsen om de foto's te verbeteren. In mei 2009 is er voor het laatst een team naar Hubble toegegaan om de laatste dingen aan te passen. Hubble zweeft door de ruimte en maakt foto's van andere planeten, sterren en het heelal. Er blijkt niet een heelal te zijn met biljoenen sterren, maar heel veel heelallen met biljoenen sterren.

Op het terrein stond ook een spaceshuttle waar je in kon kijken en ze hadden een rakettentuin met allemaal oude raketten. Het was allemaal erg interessant om te zien hoe zo'n lancering e.d. in zijn werk gaat. Rond een uur of vier zijn we naar de auto gegaan, want we moesten nog zo'n vier uur rijden naar ons hotel in Miami. Onderweg hebben we wat gegeten bij TGI Fridays en zijn toen doorgereden. Het hotel ziet er magnifiek uit, benieuwd hoe het er overdag uitziet. We gaan nu lekker slapen want we zijn behoorlijk moe. De laatste dagen, dus nog even lekker relaxen.... SEE YOU!!

Foto's Dag 24