Ggggaaaaaaappppppp bah wat is het nog vroeg.... Gezien we gisteren pas om half drie in bed lagen vonden we negen uur best vroeg, maar ach eenmaal op dan merk je er niks meer van. We zijn rond tien uur richting Daytona gereden om een bezoekje te gaan brengen aan de International Speedway. Na een ritje van ander half uur kwamen we aan, tickets gekocht voor een rondleiding over het circuit en voor de Acceleration Alley (leg later uit wat dit is).

Binnen vast wat rond gekeken en foto's gemaakt. Er stonden verschillende Nascars o.a. van de winnaar van de Daytona 500 van 2009. Vet om te zien de confetti zat er nog op. Om half een begon de tour, dus we zijn maar in de rij gaan staan. Met een soort van tram ga je richting circuit waar je via de twin tunnels op het circuit komt (deze tunnels gaan onder het circuit door). Op het circuit uitleg gekregen over het circuit zelf, over de verlichting (kost maar 5 miljoen) en over de camping die er bij ligt. Het is namelijk zo Nascar is heel groot in Amerika, het wordt ook alleen in Amerika gereden. Als er dan een race is trek het hele gezin met de camper naar de racetrack en verblijven daar het weekend om de race te bekijken.

Het circuit zelf is een ovaal vorm en staan in een hoek van 31 graden, je hebt dus vier bochten, en de coureurs rijden zo'n vier uur tijdens een race. We zijn doorgereden naar de Victorylane, dit is waar de winnaar zijn beker krijgt en waar de auto wordt neer gezet na de race. Deze auto mag de coureur niet meenemen, want hij wordt aan een grondig inspectie ondergaan of de race wel eerlijk gewonnen is. Op de Victorylane mochten we foto's maken, dus konden we zelf even het gevoel van winnaar ervaren.

De rit ging weer verder en onze coureur Roxy vertelde dat het circuit erg hobbelig is, dat valt ook wel te zien aan de vele scheuren die er in zitten. Begin volgend jaar wordt het hele circuit uitgegraven en opnieuw geasfalteerd, dit moet gebeuren voor de Daytona 500 van 2011 van start gaat. Na de rondleiding zijn we naar een 3D film over Nascar gaan kijken. Erg interessant om te zien, zo zie je eens wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Het draait niet alleen om de coureur, maar er gaat een heel team aan vooraf die alles regelen. Nascar is dus een echte teamsport waarbij er zonder team, zonder sponsor, zonder coureur en zonder goede auto niks van terecht komt. Nascar is ook heel zwaar voor de coureur, die constant bloot wordt gesteld aan enorme G krachten en enorme hitte. In de auto kan het wel 130 graden fahrenheit worden, dat is echt heel heet.

Op Daytona Speedway kun je een paar rondes met een coureur meerijden, aangezien we gisteren niet echt iets speciaals gedaan hadden voor ons jubileum hebben we dit vandaag gedaan. Kay is dus mee geweest met een coureur. Je krijgt dan een pak aan met een helm en een neksteun. Via het raampje moet je in de auto klimmen waarna ze je vast snoeren. Het net gaat voor het raam en gassen maar. Met 165 mijl per uur over het circuit, dat is 265 kilometer per uur. Dat gaat hard en maakt een kabaal dat wil je niet weten. Ik stond langs de auto toen deze gestart werd, wat een machtig geluid. Kay vond het helemaal geweldig een once in a life time experience! Ze hebben een mooie foto van hem gemaakt, die we natuurlijk gekocht hebben.

Weer terug binnen hebben we onze Acceletarion Alley gedaan, je zit dan in een Nascar en gaat een race rijden. Elke beweging, botsing e.d. wordt door de auto gesimuleerd alsof je echt aan het rijden bent. Kay is eerste geworden en ik tiende van de zesentwintig, das goed toch!! Het was inmiddels kwart over vier, dus we zijn weer terug naar huis gereden. Thuis lekker gedoucht en aangekleed, want we gingen 's avonds naar Arabian Nights (mijn cadeau). Arabian Nights is een show met natuurlijk arabieren en ook nog andere paarden rassen, bij de show wordt een diner geserveerd. Het was een mooie show en het eten was lekker. Om tien uren waren we thuis, lekker op tijd. Nog even verslagje typen en dan naar bed, want morgen gaan we naar ons laatste park toe. Trusten en SEE YOU!!